کوچـــــــــه گــــــــــــــــــــرد

به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن لبها
در زمان گریستن قلبها

و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی
و چه دشوار و طاقت فرساست

 

گذراندن روزهای تنهایی
در حالی که تظاهر می کنی هیچ چیز
برایت اهمیت ندارد .

اماچه شیرین است در خاموشی و خلوت

                              به حال خود گریستن                              

        دلــــــــــــــــــــــــــــــم شکستــــــــــــــــــــــــه     

کاش میدانستی که درون قلبم خانه ای داری تو که همیشه آنرا با شفق می شویم  

و با آن میگویم که تویی مونس شبهای دلم
کاش میدانستی باغ غمگین دلم بی تو تنها شده است
 و گل غم به دلم وا شده است..

کاش میدانستی که درون قلبم با تپشهای عشق هم صدا هستی تو
کاش میدانستی که وجود تو و گرمای صدایت به من خسته و آشفته حال زندگی می بخشد.